खगोलशास्त्रज्ञांनी जेम्स वेबब स्पेस टेलीस्कोपचा वापर करून सुमारे 12 अब्ज प्रकाश-वर्षांच्या अंतरावर एक नवीन “जेलीफिश” आकाशगंगा शोधला आहे. त्यात गॅसचे तंबू सारखे प्रवाह आहेत आणि तारे एका बाजूने पिछाडीवर आहेत, जेलीफिश आकाशगंगेचे स्वाक्षरी वैशिष्ट्य आहे. या आकाशगंगे रॅम प्रेशर स्ट्रिपिंगद्वारे अशा खुणा विकसित करतात जेव्हा ते दाट क्लस्टर वातावरणात जातात आणि स्ट्रिप केलेल्या गॅसमध्ये तारा तयार होतात. हा शोध वॉटरलू युनिव्हर्सिटीच्या इयान रॉबर्ट्सने केला होता आणि आर्क्सिव्हवरील प्रीप्रिंटमध्ये तपशील वर्णन केले आहे. वर्गीकरणाची पुष्टी करण्यासाठी अधिक विश्लेषणाची आवश्यकता आहे, परंतु प्रारंभिक चिन्हे जोरदारपणे सूचित करतात की ही ऑब्जेक्ट खरोखरच एक जेलीफिश आकाशगंगा आहे.
जेलीफिश आकाशगंगा म्हणजे काय?
त्यानुसार नासाला, गॅसच्या लांब, पिछाडीवर असलेल्या, आकाशगंगेच्या एका बाजूपासून विस्तारित असलेल्या गॅसचे लांब, पिछाडीवर असलेल्या प्रवाहांमुळे जेलीफिश आकाशगंगा इतके नाव दिले गेले आहे. जेव्हा गॅलेक्सी क्लस्टरमध्ये गरम, दाट वायू आणि रॅम प्रेशर स्ट्रिप्स सामग्रीपासून वेगाने फिरते तेव्हा ही घटना घडते. स्ट्रीप्ड गॅस आकाशगंगेच्या मागे जागे होतो आणि हे वेक बर्‍याचदा नवीन तारा निर्मितीच्या स्फोटांसह प्रकाश देते. त्याच वेळी, प्रक्रिया आकाशगंगेच्या गॅसच्या कोरपासून वंचित ठेवू शकते, गॅलेक्सीच्या मध्यभागी संभाव्यत: धीमे स्टार तयार होते.
जेलीफिश स्टेज कॉस्मिक टाइमस्केल्सवर अल्पकालीन आहे, खगोलशास्त्रज्ञ या कायद्यात क्वचितच आकाशगंगे पकडतात. जेलीफिश आकाशगंगेचा अभ्यास केल्याने दाट वातावरणामुळे आकाशगंगा उत्क्रांती आणि तारा निर्मितीवर कसा परिणाम होतो याबद्दल वैज्ञानिक अंतर्दृष्टी देतात.
शोध आणि भविष्यातील संशोधन
संशोधकांनी असा विचार केला आहे की आकाशगंगेचे उघड “टेंटेकल्स” अंशतः इमेजिंग पद्धतीची कलाकृती असू शकतात. पुष्टी झाल्यास, ही ऑब्जेक्ट (कॉसमॉस 2020-635829) सर्वात दूरची ज्ञात जेलीफिश गॅलेक्सी असेल, जो लवकर कॉसमॉसमध्ये रॅम प्रेशर स्ट्रिपिंग आणि क्लस्टर-चालित शमन कसे चालवितो याची एक दुर्मिळ झलक देते. अभ्यासाच्या लेखकांनी नमूद केल्यानुसार, झेड> 1 वर जेलीफिश शोधणे हे या पर्यावरणीय प्रभाव आधीच कॉस्मिक स्टार निर्मितीच्या शिखरावर काम करत होते या कल्पनेला बळकटी देते.
